Ptaki ptakom

Wybiegani, wysłuchani, wybawieni
Siądźcie w koło do ogniska mego stóp
Chcę powiedzieć wam o tamtej złej jesieni
Z której powstał ten harcerski leśny grób

    Harcerze, którym słowa na ustach zamierały
    Harcerki, którym uśmiech zabrał wojny czas
    Jak ptaki po przestworzach losu szybowały
    I spadały jak puszczony bez nadziei głaz

Mieli myśli takie same jak my dzisiaj
I mundury te dzisiejsze mieli też
Lecz stanęli w pogotowiu gdy padł wystrzał
I bronili tej największej z wielkich wież

    Harcerze...

Mogli odejść, mogli uciec w swoje jutro
Nikt by słowa im powiedzieć nie był śmiał
Lecz zostali, chociaż było im tak trudno
Gdy za pierwszym strzałem padał drugi strzał

    Harcerze...

I dla Polski tej czuwali dniem i nocą
Polski sztandar osłaniali własną krwią
I odeszli kiedy wzięto ich przemocą
Aby w ziemię wtopić całą duszę swą

    Harcerze...

Niech im nasze odda pokłon pokolenie
Tym co odejść tak umieli mimo snów
I gdy przyjdą im podpalić ich marzenia
Polski sztandar osłonimy piersią znów

    Harcerze�     C D e
C D G
C D e
a C D

G D C D
G D C D
a D G e
a C D G

Major Ponury

Mgła schodzi z lasu, Panie Majorze,  e D7
Wiatr się zrywa z chaszczy jak ptak, C G
Już się szkopy nie tułają po borze,  e H(lub H7)
Niejednego przez nas trafił szlag    C D

Jutro do wsi pewnie zajdziemy,
Pies nie szczeknie, przecież my swoi,
U mej matuli cokolwiek zjemy,
Potem do snu śpiewanie ukoi

I dobrze odpoczniem nim odejdziem w góry  C D
Lecz co Pan Major taki ponury             e D

Do diabła ze śmiercią, Panie Majorze,
Pan szedł z nią razem w 39,
Potem trza było się z wojskiem łączyć
I miecze ostrzyć daleko za morzem

Myśmy czekali bo wodza brakło,
Lichy to zwierz, co walczy bez oka,
Wieści przysłali i słowo się rzekło,
Biały orzeł z góry spikował

I w piersi wroga wbił swe pazury,
Lecz co Pan Major taki ponury

To nie był taki zwyczajny bój,
Lufa się zgrzała jak klucze od piekła,
Mocno się wrzynał w kieszeni nabój
I każda chwila się w wieczność wlekła

Strasznie Pan dostał, Panie Majorze,
Jak mi Bóg miły nie mogło być gorzej,
Krew się przelała przez głębokie rany,
Archanioł Michał otworzył bramy

Pozdrówcie ode mnie Świętokrzyskie Góry
Szepnął i skonał Major Ponury

Skonał i odszedł by znaleźć swe góry
Z serca bohater Major Ponury...

Ballada o harcerzu


              G                            D
Właśnie tu, na tej ziemi, młody harcerz meldował
                   C                     G
Swą gotowość umierać za Polskę.
Tak jak ty niesierz plecak, on niósł w ręku karabin,
W sercu radość, nadzieję i troskę.
Może tu w Nowej Słupi, Daleszycach, Bielicach
Brzozowymi krzyżami znaczone,
Swą dziewczynę pożegnał, nic nie wiedząc, że tylko
Kilka dni mu życia przeznaczonych.

                   G                                  D
ref.: Naszej ziemi śpiewajmy, ziemi pokłon składajmy,
          C                D          G
Taki prosty, serdeczny, harcerski.
      G                                D
Niechaj echo poniesie tę balladę rajdową
                C         D           G
W nowe jutro i przyszłość nową.


Na pomniku wyryto, że szesnaście miał wiosen,
Że był śmiały, odważny, radosny.
Kiedy padał, padała cała puszcza jodłowa.
Nie doczekał, czekanej tak wiosny.
I choć on nie doczekał, to nie zginął tak sobie,
Przetarł szlak, którym dzisiaj wędrujesz.
Kiedy tak przy ognisku śpiewasz sobię balladę ,
Tak jak on w sercu ojczyznę czujesz.